TSJ!boekenvreters 22 - het gedicht van de maand februari

In het teken van

                           B.B.

Ik werd wakker van een steek in mijn rug.

Verkramping

muurvast tot op het punt van breken,

vreselijke pijn, ik moest die terugdringen:

geen boog

geen boek

geen boek

geen boog

het was niet langer te verdragen.

Ik richtte me op,

een moment aldus op bed in halfslaap

totdat ik erin slaagde te onderscheiden

wat dit voor tekens zijn

en waarom die in mij staken.

De boog

verloor langzaam zijn stijfheid,

weldra kromde en spande hij zich soepel

zonder te breken.

Het boek

liet eindelijk los in de rug,

viel niet langer uit elkaar

en liet zich openen op een willekeurige bladzij.

De pijn loste langzaam op,

leek in zichzelf weg te kruipen,

even later kon ik gaan liggen

en kalm de slaap hervatten.

Aan mijn wervels heb ik de hele tijd

geen moment gedacht.

(Vertaling Kees Mercks)

Uit de bundel Za dlouho (Voor lang)